Er is een tijd van komen en gaan

Er is een tijd van komen en gaan, en dit keer is het de beurt aan Maud om bijna het prachtige Zuid-Amerika te verlaten.
We zullen wel eerst nog even vertellen over wat we de afgelopen tijd hebben gedaan en daarna zullen we wel even wat dieper op het afscheid in gaan.

Eigenlijk hebben we niet zo gek veel gedaan, na Potosi zijn we naar Sucre gegaan waar we een hele grote markt hebben bezocht. Vitz die de hele dag de grootste lol had omdat ze alles wou kopen maar niks kon kopen en Maud die haar kans pakte om wat cadeatjes te kopen en natuurlijk ook wat voor haar zelf! (Als je dan toch in Bloivia bent haha)
Verder hebben we eindelijk onze chill daagjes gehouden, we hadden daar een heel fijn hostel met de beste douches die we tot nu toe hebben gehad en we hebben een hele leuke groep mensen ontmoet waar we de dagen in Sucre mee hebben doorgebracht.

Met toch wel een licht schaamte gevoel vertrokken we uit Sucre omdat we alleen de Markt, het hostel een een stom dinosaurus park gezien hadden. Maargoed vol goede moed vertrokken we naar Cochabamba.
Helaas vielen onze plannen in het water toen we er achter kwamen dat Cochabamba ons ook niet veel te bieden had. Uiteindelijk hadden we een stomme city tour in een bus in gedachte wat ons wel grappig leek maar ook dat plan mislukte omdat we het hostel in La Paz een nacht te vroeg geboekt hadden. Ja daar kwamen onze innerlijke tjappelientjes weer naar voren haha!
Hals over de kop vetrokken we naar La Paz, zonder verwachtingen zaten we in de bus en toen we aankwamen in La Paz konden we onze ogen niet geloven. La Paz is verre weg de indrukwekkenste stad in de nacht die we in deze reis gezien hebben. Het ligt midden tussen de bergen, en op de bergen staan alle huisjes, waardoor alle lichtjes in de nacht opgloeien en er een fantastisch effect ontstaat. We hebben geprobeerd een foto er van te maken, dat is helaas niet gelukt. Geen zorgen, we zullen een kaartje meenemen zodat jullie toch een beetje een indruk kunnen krijgen.
De eerste dagen in La paz hebben we gebruikt om een beetje de stad te verkennen en we kwamen er achter dat het een stad is die veel te bieden heeft!
Een van de hoogte punten in La Paz was toch wel dat we de Death Road hebben overleefd!
We begonnen met heel slecht weer, dit beangstigde ons wel een beetje omdat de regen ons zicht heel erg verslechterde, Maud heeft nog een stukje de bus genomen omdat haar ogen zo erg brande dat ze helemaal niks meer kon zien.
Gelukkig klaarde het weer op en hebben we een waanzinnige dag gehad. Met pijn aan de handen en aan de kont waren we trots op elkaar en wouden we eigenlijk nog een keer! We konden zelf helaas geen foto´s maken vanwege de veiligheid maar we krijgen nog wel een CD met foto´s van onze agency.
Die dag daarop zijn we op een uitje naar Isla del Sol gegaan. Dit was een magisch eiland, we zijn daar van het Noorden naar het Zuiden gelopen en hebben weer kunnen genieten van een prachtig uitzicht.
Dit was eigenlijk het laatste uitstapje van Maud wat een prachtige afsluiting was.
Na al deze activiteiten vonden we wel dat we een fullbody massage verdiend hadden. We hebben heerlijk ontspannen en het is hier zo goedkoop dus Vitz denkt dat ze er stiekem nog eentje gaat nemen.
Verder hebben we de laatste dagen wat souvenirs geshopt en hebben we vooral genoten van elkaars gezelschap.

Nu zitten we dan hier in een Internet Cafe onze laatste blog te schrijven.
Maud heeft wel heel veel zin om naar huis te gaan omdat ze heel graag iedereen weer wil zien maar heeft aan de andere kant geen zin om hier weg te gaan. Een lekker dubbel gevoel dus. Ook beseft ze het nog niet helemaal dat ze nu echt naar huis gaat.
De tijd is voorbij gevlogen beseffen we nu maar beide kijken we terug op een prachtige reis samen. Dit is een ervaring die ons het hele leven zou bij blijven en we zijn heel blij dat we dit samen hebben mogen meemaken.
We zien er wel heel erg tegen op om afscheid van elkaar te moeten nemen, het is toch heel bizar dat we na drie maanden dag en nacht samen geweest te zijn we elkaar nu 3 maanden niet meer gaan zien en dat Maud al eerder de ervaring heeft opgedaan om te voelen hoe het is om terug te zijn terwijl Vitz nog in het verre Zuid Amerika zit.
Gelukkig weten we allebei dat als we weer terug komen het weer als van ouds zou zijn.
Vitz heeft verder nog geen flauw idee wat ze gaat doen als Maud weg is, we zijn zo bezig geweest met haar vertrek dat haar plannen er bij in zijn geschoten. Misschien dat ze nog een aantal dagen wacht op een groep jongens die nu op een hiking tocht zijn om met hun mischien een ander hiking tocht te doen. Of ze gaat al naar Peru en wacht daar op hun, het staat allemaal nog open en dat zoekt ze liever uit als Maud weg is zodat nu de laatste dagen in het teken van Maud kunnen staan, want dat heeft ze wel verdiend. Maud heeft heel veel van zichzelf laten zien deze reis en Vitz heeft grote bewondering voor haar! Het is een prachtig persoon die heel erg opgebloeid is, dat zullen jullie in Nederland ook gaan zien!

Goed dat was het dan, bedankt dat julllie ons gevolgd hebben de afgelopen drie maanden!
En geven jullie Maud allemaal een hartig welkom want dat zal ze wel nodig hebben!

Heel veel liefs!
Maud zegt zie jullie over 3 dagen!
en Vitz zegt, zorg goed voor Maud en zie jullie over drie maanden haha!

P.s Maud haar vlucht is gewijzigd. Ze komt nu 2 April om 7:30 (in de ochten) aan!